Wieczór pod skrzydłami anioła

Zapraszamy na poetyckie spotkanie
5 grudnia 2019 r. (czwartek), godz. 18.00

"Pod skrzydłami anioła" – spotkanie z Ewą Stadtmuller
Poetyckie spotkanie przygotowane w oparciu o tomiki wierszy: „Niech Cię strzegą dobre anioły”, „Niech Cię prowadzą dobre anioły”, „Niech radują się Tobą dobre anioły”.

5 grudnia 2019 r. (czwartek), godz. 18.00

Ewa Stadtmüller.
Ukończyła filologię polską i fakultet dziennikarski na WSP ( dzisiejszy UP) w Krakowie. Przez dziesięć lat pracowała jako nauczyciel języka polskiego, a od 1987 roku także jako asystent w Katedrze Pedagogiki Wczesnoszkolnej AP. Zadebiutowała w 1995 roku bajką "O tym jak robaczek świętojański otrzymał świetlistą szatkę".
Obecnie ma na swym koncie ponad sto książeczek dla dzieci. Są wśród nich zbiory opowiadań, bajki, wiersze, zagadki, scenariusze teatralne oraz opracowania znanych baśni i legend. Ważne miejsce w twórczości autorki zajmują książeczki o charakterze edukacyjnym. Wśród nich na szczególną uwagę zasługują: napisany wspólnie z Elżbietą Zechenter - Spławińską "Leksykon dla najmłodszych", humorystyczny "Poradnik młodego redaktora" " czy też napisane wspólnie z Anną Chachulską przewodniki: "Kraków i okolice" oraz ”Zakopane i okolice”. Nurt religijny w twórczości autorki reprezentują książki takie jak: "Przypalona szarlotka", "Zwierzyniec Pana Boga", czy wierszowana opowieść o Janie Pawle II "Z Wadowic do nieba".
W 2003 roku Ewa Stadtmuller została wyróżniona Honorową Wstęgą Przyjaciel Przedszkolaka, a w 2008 za książkę "A - jak anioł" otrzymała wyróżnienie Stowarzyszenia Wydawców Katolickich - Feniks 2008.
Od 2000 roku jest członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, a od 2010 Polskiej Sekcji IBBY.

Inauguracja wystawy aniołów Grupy Plastycznej „Zdrój” - czytelnia biblioteki 5 – 31 grudnia 2019 r.

Andrzej Kurowski - rzeźbiarz z Warmii.
Pochodzi z Tolkmicka - małego miasteczka nad Zalewem Wiślanym.  Z bliskości morza, piękna otaczających lasów i wzgórz czerpał inspiracje do swoich prac. Tam stworzył swoją pierwszą pracownię.
Od zawsze interesowała go sztuka, zarówno ta akademicko poprawna, jak i ta  zaistniała tylko z samej potrzeby tworzenia, prymitywna i powszechna.
Wcześniejsze swoje zamiłowanie  do grafiki, malarstwa i rzeźby w glinie porzucił, by dopiero po wielu latach powrócić do dawnej pasji  tworzenia.  Tym razem jego materiałem twórczym stało się drewno.  Pierwszą swoją rzeźbę w drewnie wykonał w roku 2008, jednak dopiero od roku 2011 rzeźbienie stało się jego stałym zajęciem.
Bliski  tematycznie sztuce ludowej  w  swojej twórczości  odnalazł własną formę przekazu nadając rzeźbom wyraziste kształty, stosując formę prostą i łatwo czytelną dla odbiorcy.  Obrabiając  drewno i nadając mu określoną treść stara się zachować jego niepowtarzalność, przez co drewno  jest nie  tylko materiałem  lecz stanowi nieodłączną dla tematu całość.
Z lipy, topoli, dębu,  a nawet wierzby tworzy  rzeźby i płaskorzeźby o zróżnicowanej tematyce, jednak dominującym  są motywy  religijne i przyrodnicze.  Jego krzyże i kapliczki nawiązujące do tradycji rzeźby ludowej nadają otoczeniu specyficzny klimat, stają się bliskie, można rzec swojskie  poprzez prostą  i ciepłą wymowę.
Siłą wyobraźni i rąk martwy kloc drewna przeobraża się  w postać, przedmiot lub fragment jakiejś opowieści, którą odbiorca może interpretować na własny sposób, do czego serdecznie zachęca nas autor tych rzeźb.
Od 2 lat wraz z rodziną zamieszkuje w Filipowicach, gdzie tworzy własną pracownię rzeźby w drewnie.

Renata Wróbel.
Urodziła się w Trzebini pod znakiem wodnika. Jest absolwentką AGH w Krakowie - Wydział Metali Nieżelaznych. Wiele lat przepracowała w Zakładach Metalurgicznych „Trzebinia”. W Krzeszowicach mieszka od 37 lat. Aktywnie działa w Stowarzyszeniu Wychowanków AGH. Zaczęła malować zafascynowana dziełami impresjonistów. Wiele podróżowała i fotografowała pejzaże i zabytki, które stały się inspiracją w malarstwie. Od 2009 r. jest prezesem Grupy Plastycznej „ZDRÓJ”, działającej przy Centrum Kultury i Sportu w Krzeszowicach. Tematem jej prac olejnych są głównie jesienne pejzaże, kwiaty, obiekty sakralne.  Ozdabia drewniane przedmioty metodą decoupage, fotografuje i robi kwiaty z bibuły. Tworzy wyroby ceramiczne - sprawia jej to wielką przyjemność. Najbardziej wyczekiwany moment to wyjęcie wyrobu z pieca – uzyskuje się zaskakujący efekt koloru i faktury. Ceramika jest fascynującym światem.  Zmysł organizacyjny i pasja działania przynoszą jej wiele satysfakcji.